In geval van een crisis of ramp is een effectief “crisis response systeem” nodig. Vaak denken we dan aan één organisatie of beperken we ons tot de activiteiten van de “crisisbeheersing” om de negatieve gevolgen van een crisis of ramp te beperken of weg te nemen. In de praktijk zien we echter dat rampenbestrijding en crisisbeheersing een kwestie is van een groep van organisaties die adequaat optreedt als systeem. Sterker nog, als de pandemie ons iets heeft geleerd, dan is het dat sommige organisaties dit systeem prevaleren over hoe de organisatie voordien was georganiseerd.
In een crisis response systeem worden de beschikbare capaciteit en competenties voor het crisisbeheer naar goeddunken ingezet om de gevolgen van een ongewenste gebeurtenis te beperken in de mate van het mogelijke. Opleidingen, training en oefeningen (ofwel OTO) in vredestijd spelen daarin een belangrijke rol, want zij bereiden de organisaties voor op de samenwerking en afstemming onderling. Desondanks beperken die OTO-activiteiten zich geregeld tot de grens van de eigen organisatie.
In dit artikel voor het vakblad Be Prepared bepleiten we daarom dat de toevoeging van spelsimulaties aan het traditionele OTO-beleid een kans biedt om een groep van organisatie te leren op te treden als effectief crisis response systeem. Spelsimulatie als activiteit geeft een groep organisaties namelijk zowel het vermogen om in de spiegel te kijken als een gedeelde kijk te vormen op de toekomst.